จากสถาปัตยกรมชีวิต ผมเริ่มคิดต่อไปว่า ทำไมจึงมีได้เพียงแค่นั้น เราจะสร้างรายละเอียดที่ให้ข้อมูลได้ทั้งมุมกว้างและลึกขึนอีกเพื่อเพิ่มบทบาทจากแค่เป็นการมองภาพรวมเป็นการเห็นภาพเชิงสัมพันธ์ได้หรือไม่ จึงคิดถึงแนวทางที่จะอธิบายหรือสร้างความสัมพันธ์มากกว่ามิติที่เป็นอยู่ นอกจากนี้แล้ว คำถามอื่นก็เริ่มพรั่งพรูขึ้นอีกเช่นเคย หนึ่งในคำถามที่ว่าด้วยความสัมพันธ์ขององค์ประกอบก็ได้รับการตอบคำถาม เมื่อได้มีโอกาสทำโครงงานวิจัยระบบนวัตกรรมแห่งชาติ ที่ได้วิเคราะห์ออกแบบความเชื่อมโยงของบทบาทระหว่างหน่วยงานในอุตสาหกรรม กับอีกคำถามสำคัญที่ผมคิดว่าภาพที่ได้ยังคงเป็นแค่ในระดับ Landscape ที่มีเพียงมิติเดียว การจะนำไปใช้ประกอบการวิเคราะห์ควรจะต้องตอบให้ได้ถึงช่วงเวลาหรือสถาการณ์ ณ ขณะหนึ่ง เป็นเรื่องที่ไม่ประจวบเหมาะ (เพราะผมวางแผนไว้บ้าง) จากการได้องค์ความรู้ในการทำวิจัยระดับปริญญาโทเรื่องแผนที่นำทางเทคโนโลยี (Technology Roadmapping) ซึ่งเป็นอีกจิ๊กซอว์สำคัญต่อการนำมาประยุกต์ให้เข้ากับการวางแผนชีวิต ถึงตอนนี้ก็ได้เป็นรูปเป็นร่างออกมาเป็นแผนที่นำทางชีวิตที่มีองค์ประกอบตามสถาปัตยกรรมชีวิต แบบนี้ครับ
