การใช้ทรัพยากรอย่างมีประสิทธิภาพก็เป็นเรื่องหนึ่ง ใช้ให้เกิดประสิทธิผลก็อีกเรื่องหนึ่ง แต่คงต้องเน้นที่อย่างหลังเพื่อให้เกิด Output Outcome เสียก่อน ซึ่งองค์กรลักษณะนี้จำเป็นต้องทราบจุดคุ้มทุนและเอาใจใส่เรื่ิองการบริหาความเสี่ยงเพื่อให้เป็นไปตามเป้าหมายหรือเพิ่มโอกาสในการเกิดประสิทธิผล แต่อย่างให้เคร่งครัด เคร่งเครียดเสียจนเป็นข้อจำกัดในการดำเนินงาน แค่มีข้อจำกัดด้านทรัพยากรก็ต้องบริหารอย่างพิถีพิถันมากเพียงพอแล้ว ดังนั้น จุดสมดุลของวัฒนธรรมองค์กรแบบนี้จึงอยู่ที่ข้อจำกัดของทรัพยากรและข้อจำกัดของการดำเนินงาน กล่าวคือ ด้วยทรัพยากรที่มีอยู่เท่านี้ จะทำอย่างไรให้เกิดการทำงานที่มีประสิทธิผลมากที่สุด ในทางกลับกัน หากต้องการประสิทธิผลเท่านี้ จะต้องบริหารทรัพยากรที่มีอยู่นี้อย่างไร สังเกตได้ว่าเราสามารถสร้างตัวแปรได้สองจุดในสมการนี้ หนึ่งคือ ข้อจำกัดอาจแทนด้วยคำว่าโอกาส สองคือ ประสิทธิผลสามารถแทนได้ด้วยคำว่าประสิทธิภาพ