หลังจากเสร็จสิ้นภาระกิจประเมินบริษัทเทคโนโลยีด้านการสื่อสารแห่งหนึ่ง ก็มีคำถามน่าสนใจท้าทายให้ตอบ ผู้บริหารท่านหนึ่งถามขึ้นมาว่า รู้สึกสับสนมาระยะหนึ่งแล้วว่าการบริหารองค์กรที่เน้นกฏระเบียบน่าจะสร้าง productivity จากการทำงานของพนักงานได้ดีกว่าการมีบรรยากาศการทำงานแบบเปิดโอกาสไม่ใช่หรือ ทำไมทางที่ปรึกษาจึงบอกว่าแบบหลังทำให้เกิด productivity ได้ดีกว่าหละ ไอ้เราก็นึกในใจ ก็ผมมาประเมินสมรรถนะขององค์กรที่เป็นนวัตกรรมนี่หว่า จึงได้ตอบในประเด็นนี้ว่า ที่จริงแล้วจุดตัดสินที่จะบอกว่าแบบไหนดีกว่าอยู่ที่ปัจจัย 2 ประการ หนึ่งคือประเภทธุรกิจของคุณ ถ้าเป็นโรงงานก็ต้องการคนที่อยู่ในกรอบคำสั่งได้ ถ้าเป็นบริษัทครีเอทีฟก็ต้องการอิสระทางความคิดเยอะหน่อยจนไปถึงเยอะกว่ามากๆ สองคือลักษณะของวัฒนะธรรมองค์กร ซึ่งก็มาจากคนอีกนั่นแหละ คนประเภทที่เป็นหมู่มากก็มักจะเป็นเบ้าหลอมแก่วัฒนธรรมขององค์กร หรือไม่ก็ไอ้หัวโจกเบอร์หนึ่งชี้ให้เป็น ทั้งสองปัจจัยนี้ก็เหมือนไก่กับไข่ที่ยากต่อการจัดลำดับความสำคัญว่าอะไรควรจะมาก่อนกัน หากบริษัทของคุณเพิ่งเริ่มก่อตั้ง ก็ควรจะเลือกคนที่เหมาะกับประเภทธุรกิจก่อน ส่วนวัฒนธรรมก็จะตามมาอย่างสอดคล้องได้ไม่ยาก เพียงแต่จะต้องคอยเฝ้ามองและปรับไปตามสมควร แต่ถ้าตั้งอยู่เช่นนั้มานานแล้ว ก็ควรโฟกัสไปที่วัฒนธรรมองค์กรก่อน คนส่วนใหญ่เป็นแบบใดที่สะท้อนออกมาสู่วัฒนธรรม ก็จงขับเคลื่อนให้ตรงจริตนั้น เพื่อความสุขความสะดวกของคนส่วนใหญ่ … สรุปคือ ทั้งสองแนวทางนี้ มีโอกาสจะเกิด productivity สูงได้เหมือนกัน